Konserwacja materiałów archiwalnych jest jednym z najważniejszych elementów procesu zabezpieczania dziedzictwa narodowego, przechowywanego w archiwach państwowych. To także żmudna praca, do której wykonywania potrzebne są zarówno odpowiedni kunszt, predyspozycje zawodowe, jak i właściwie dobrane narzędzia. Niezwykle istotnym czynnikiem w konserwacji jest czas. Każdy dokument trafiający na stół konserwatorski wymaga bowiem poświęcenia stosownej do jego stanu liczby dni i godzin, aby przywrócić mu przynajmniej w części dawny wygląd, lub zatrzymać proces fizycznej degradacji. Człowiek poświęcający się misji ratowania archiwaliów ma unikalną możliwość dotknięcia tajemnicy słowa, którego nośnikiem jest dokument. Bez tej materii, świadectwa istnienia naszych przodków, opowieści o ich życiu i doświadczeniach, zniknęłyby bezpowrotnie. Tak, jak nasze ciało jest nośnikiem duszy, która swoją indywidualność odnajduje w pamięci indywidualnej, tak dokument archiwalny stanowi swoisty wehikuł czasu, pozwalający nam rekonstruować dawne dzieje jednostek i całych zbiorowości. Skoro zaś naszemu ciału poświęcamy tak wiele uwagi z nadzieją na długie życie, tak i archiwalia zasługują na podobną opiekę.

Wystawę można oglądać od 25 stycznia przed budynkiem Archiwum, a także na naszej stronie internetowej.