Losy opolskiego archiwum splotły się w pewnym momencie z losami archiwum ziemskiego księstwa opolsko – raciborskiego (Landes-Archiv). W 1738 r. przywieziono z Koźla do Opola skrzynie z dokumentami i przywilejami, które stany księstwa gromadziły od czasu śmierci Jana Dobrego w 1532 r. Powołano wówczas zespół czterech deputowanych, którzy zostali zobligowani do sporządzenia spisu wszystkich dokumentów i przedłożenia go na landtagu. Nie wiadomo, czy prace te zostały wykonane. Skrzynie z aktami zapieczętowano na nowo i złożono w opolskim ratuszu razem z archiwaliami miejskimi. W 1739 r. doszło jednak do katastrofy. W Opolu wybuchł potężny pożar, który strawił ratusz razem z pomieszczeniem archiwalnym. Straty w dokumentacji były ogromne, dlatego też stany śląskie natychmiast przystąpiły do rekonstrukcji swego archiwum poprzez pozyskiwanie odpisów przywilejów z kancelarii czeskiej. Starosta krajowy, hrabia von Henckel, zebrał wszystkie akta i uchwały landtagu w postaci tzw. Corpus Statutuum, umieścił je w skrzyniach i na powrót wywiózł do Koźla.