NASZE ODKRYCIA
Prymas Stefan Wyszyński
Zarówno w świadomości społecznej, jak w percepcji ludzi Kościoła, a także znacznej
części środowiska historycznego wciąż dominuje spojrzenie na kard. Wyszyńskiego przede
wszystkim jako na męża stanu, długoletniego przywódcę polskiego oporu społecznego wobec
komunistycznego totalitaryzmu. Wydaje się jednak, że choć zasadniczo prawdziwe,
jest to zbyt jednostronne ujęcie dorobku Prymasa Tysiąclecia. Kardynał Stefan Wyszyński
był bowiem przede wszystkim wielkim człowiekiem Kościoła – prekursorem pomyślanych
z rozmachem wieloletnich ogólnonarodowych programów duszpasterskich, takich jak Wielka
Nowenna i Milenium Chrztu Polski, czy nawiedzenie wszystkich parafii w Polsce przez kopię
cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
Warto też w tym kontekście przypomnieć teologiczny dorobek Prymasa oraz jego wkład
w sferę katolickiej nauki społecznej. Wreszcie nie do przecenienia są zasługi kard. Wyszyńskiego
dla Kościoła na Soborze Watykańskim II, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach nad
konstytucją Lumen gentium czy nad soborową deklaracją o wolności religijnej. Był także
cichym opiekunem katolików, którzy po 1945 r. znaleźli się poza wschodnią granicą naszego
kraju. Dokonywał potajemnych święceń kapłanów z terenów Związku Sowieckiego oraz patronował
dostarczaniu im literatury religijnej. Opiekował się także duszpasterstwem Polaków
rozsianych po całym świecie.
Wspomniana już 30. rocznica śmierci Prymasa Wyszyńskiego powinna nas skłonić do
ponownego gruntownego przemyślenia jego dzieła i znaczenia we wszystkich istotnych
aspektach. Umożliwi to przywrócenie Stefanowi Wyszyńskiemu w pełni należnego tej postaci
miejsca w polskiej tradycji oraz kulturze narodowej. Lektura materiałów z konferencji
zorganizowanej przez działające przy Archidiecezji Warszawskiej Muzeum stanowić może
jedną z okazji do podjęcia tego rodzaju refleksji.
[Słowo wstępne kardynała Kazimierza Nycza do Biuletynu IPN Nr 10/2011]
Skan przedstawia fragment Tygodniówki WPHW Opole wydanej po śmierci Prymasa Stefana Wyszyńskiego 28 maja 1981 r.
[Archiwum Państwowe w Opolu, sygn. 45/2579/1492]
