Pomnik Poległych Stoczniowców 1970 w postaci trzech krzyży z kotwicami upamiętnia ofiary wydarzeń Grudnia 1970 r. na Wybrzeżu. Znajduje się na placu Solidarności w pobliżu Bramy nr 2 Stoczni Gdańskiej, niedaleko miejsca, gdzie padli pierwsi czterej zabici. Został odsłonięty 16 grudnia 1980.

Postulat budowy pomnika wysunął w 1971 roku Henryk Lenarciak, ówczesny przewodniczący rady oddziałowej Związku Zawodowego Metalowców Stoczni Gdańskiej, jednak realizacja możliwa była dopiero po podpisaniu porozumień sierpniowych. W czasie strajków zbierano fundusze na budowę pomnika wśród strajkujących i mieszkańców Trójmiasta, pojawiali się także ofiarodawcy z innych stron kraju, także z Opolszczyzny.

Władze próbowały odwlec budowę pomnika, m.in. proponując zorganizowanie szerokiego konkursu^[. Podjęto także próbę zmiany jego nazwy, tak by objął on również pamięć poległych milicjantów. Na zlecenie komunistycznych władz powstawały fałszywe materiały i dokumenty mające uniemożliwić realizację projektu.

Pierwszy pal pod budowę monumentu wbito 17 września 1980 r. Uroczystość wbudowania kamienia węgielnego odbyła się 6 grudnia 1980 r. W budowie pomnika brało udział kilkanaście zakładów i instytucji. 16 grudnia 1980 r., w dziesiątą rocznicę wydarzeń grudniowych, pomnik został odsłonięty, ceremonii towarzyszyło premierowe odtworzenie „Lacrimosy” Krzysztofa Pendereckiego, dzieła zamówionego specjalnie na tę okazję przez Lecha Wałęsę.

Zdjęcia upamiętniające zbiórkę pieniędzy oraz udział w uroczystości odsłonięcia pomnika pochodzą z Kolekcji Ryszarda Hawryszczuka.